Γιατί χρειάστηκαν 58 χρόνια για να καθιερωθεί η Γιορτή του Πατέρα

Ίσως γνωρίζετε ήδη ότι η Άννα Τζάρβις ήταν η εμπνεύστρια για την Ημέρα της Μητέρας το 1908. Αν και η πρώτη εκδήλωση για τον εορτασμό της Ημέρας του Πατέρα πραγματοποιήθηκε την ίδια χρονιά, ήταν ωστόσο, μια αρκετά πιο θλιβερή από τη σημερινή πραγματικότητα με δωράκια και ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτή ή ημέρα. Μια εκκλησία στη Δυτική Βιρτζίνια τίμησε 362 άντρες που είχαν πεθάνει έξι μήνες πριν από μια έκρηξη σε μεταλλείο.

Πώς καθιερώθηκε ο εορτασμός για την Ημέρα του Πατέρα

Το 1910, η Ουάσιγκτον ήταν η πρώτη πολιτεία που αναγνώρισε επίσημα μια ημέρα για τους μπαμπάδες, όταν η Sonora Smart Dodd, κόρη ενός πατέρα που μεγάλωσε έξι παιδιά μόνος του, ζήτησε από τους πάστορες του Σποκέιν ένα ειδικό κήρυγμα για να τιμήσουν τους πατέρες. Μάλιστα, ζήτησε το συγκεκριμένο κήρυγμα να διαβαστεί την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, αλλά οι πάστορες χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να το γράψουν, και έτσι εδραιώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

Μέχρι το 1916, ακόμη και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών συμμετείχε βοηθώντας τους πάστορες του Σποκέιν με ένα ειδικό τηλεγράφημα. Το 1924, ο Κάλβιν Κούλιντζ ήταν, πια, ένθερμος υποστηρικτής της ιδέας τα κράτη- μέλη των ΗΠΑ να υιοθετήσουν μια επίσημη Ημέρα για τον Πατέρα. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι μπαμπάδες δεν έλαβαν την δική τους επίσημη ημέρα μέχρι το 1972, 58 χρόνια μετά τον πρώτο επίσημο εορτασμό για την Ημέρα της Μητέρας.

Γιατί έπρεπε να περάσουν 58 χρόνια για να εδραιωθεί ο εορτασμός του Πατέρα

Γιατί πήρε τόσο πολύ; Ορισμένοι ιστορικοί, σύμφωνα με το Reader’s Digest, πιστεύουν ότι ήταν η στάση των ίδιων των μπαμπάδων, οι οποίοι φαινόταν απρόθυμοι να αγκαλιάσουν το συναίσθημα της ημέρας -για να μην αναφέρουμε τα χρήματα που θα ξόδευαν οι σύζυγοι και τα παιδιά τους για δώρα για τους εαυτούς τους, καθώς πολλές μητέρες δεν δούλευαν εκείνη την εποχή.

Το 1957, η γερουσιαστής Margaret Chase Smith επεσήμανε ότι η αναγνώριση των προσπαθειών ενός γονέα -στην προκειμένη περίπτωση της μητέρας- αλλά όχι του άλλου, δηλαδή του πατέρα, έστελνε το μήνυμα ότι οι πατέρες δεν ήταν τόσο σημαντικοί. «Το να ξεχωρίσουμε μόνο έναν από τους δύο γονείς μας και να παραλείψουμε τον άλλο είναι η πιο οδυνηρή προσβολή που μπορεί να φανταστεί κανείς», είπε χαρακτηριστικά. Έκτοτε, χρειάστηκαν άλλα εννέα χρόνια για τον Λύντον Μπ. Τζόνσον να ανακηρύξει την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως επίσημη Ημέρα του Πατέρα και άλλα έξι έως ότου, τελικά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον να επισημοποιήσει τη γιορτή το 1972.